دستگاه حضور و غیاب

دستگاه حضور و غیاب عبارت است از سیستمی که به وسیله ی آن بتوان تردد ورود و خروج پرسنل را کنترل کرد. در کنار این وظیفه ی اصلی  که ثبت حضور و غیاب افراد می باشد، هر کدام از مدل های دستگاه حضور و غیاب  دارای امکانات مختلفی نیز می باشد. البته هر کدام  از این امکانات  در نحوه ی حضور غیاب افراد موثر اند و همچنین در قیمت گذاری یک سیستم حضور و غیاب نیز تاثیر گذارند.

برخی از مزایای سیستم حضور و غیاب به شرح زیر می باشد:

1. تردد آسان در زمان حضور و غیاب کارمندان
2. از بین بردن خطا های ممکن و داشتن داده‌های واقعی زمان تردد
3. صرفه جویی در زمان برای محاسبات حضور غیاب
4. محاسبات دقیق و مقرون به صرفه بودن آن

در ادامه اگر بخواهیم کمی بیشتر با نحوه ی عملکرد یک دستگاه حضور غیاب آشنا شویم اینطور می توان گفت که سیستم حضور و غیاب تردد های پرسنل را در حافظه خود ذخیره کرده و به یکسری داده تبدیل می‌کند تا بتوان از طریق نرم افزار حضور و غیاب آن را گزارش گرفت.البته نحوه ی تخلیه ی اطلاعات از دستگاه حضور و غیاب و ارتباط با نرم افزار روش های مختلفی از  جمله: پورت شبکه ، حافظه ی فلش و وای فای را دارد. روش وای فای و یو اس بی کار تخلیه اطلاعات را بسیار راحت تر می کند و دلیل آن این است که دیگر نیازی به کابل کشی در این دو روش نمی باشد.

و اما انواع دستگاه حضور و غیاب

دستگاه حضور غیاب از لحاظ کلی به سه گروه کارتی، اثر انگشتی و تشخیص چهره تقسیم می شوند:

حضور و غیاب کارتی جزء مبتدی ترین این دستگاه ها می باشد که در آن امکان تقلب وجود داشته و کارمندان در زمان حضور غیاب کارت خود را به یکدیگر داده تا در حد فاصلی که زودتر می رسند تردد ورود آن ها ثبت شوند و تاخیری برای آن ها لحاظ نشود که این موضوع در مجموعه های بزرگ با تعداد کارمند بالا سخت تر قابل پیگیری بود. دستگاه حضور غیابکارتی در ابتدا با صفحه نمایش های سیاه و سفید وارد بازار شد و فقط از طریق پورت شبکه امکان تخلیه اطلاعات را فراهم می کرد.به طور خلاصه می توان گفت سیستم حضور غیاب کارتی کمک چندانی نتوانست به مدیران بکند و مهمترین معایب آن وجود تقلب در بین پرسنل بود.در واقع در کنار دستگاه کارتی فردی باید مراقب بود تا کارمندان کارت یکدیگر را نزنند.

اما دستگاه حضور غیاب کارتی با این که ضعف هایی داشت در بین شرکت های متوسط به خوبی استقبال شد ولی خب به طور کامل مشکل حضور غیاب را برای مدیران حل نکرده بود تا این که سر و کله ی دستگاه حضور غیاب اثر انگشتی پیدا شد. در واقع پیشرفتی که در دستگاه حضور غیاب انگشتی بود چنین بود که علاوه براین که امکان تعریف کارت وجود داشت، قابلیت ثبت اثر انگشت پرسنل نیز اضافه شده بود و میزان تقلب را تقریبا به صفر رسانده بود.یعنی کارمندان اثر انگشت خود را توسط مدیر مجموعه روی سیستم حضور و غیاب تعریف کرده و در زمان تردد ورود و خروج و یا مرخصی و ماموریت انگشت خود را روی سنسور دستگاه گذاشته و تردد آن ها ثبت می شود.البته این سیستم هم برای بعضی از مجموعه ها مثل تعویض روغنی یا یک کارگاه چوب که اثر انگشت آن ها کثیف یا زخمی می شد تردد را کی دشوار می کرد ولی نسبت به دستگاه حضور غیاب کارتی طرفداران بیشتری پیدا کرد و امکاناتی هم چون پورت یو اس بی و وای فای نیز به آن اضافه شد و تقریبا اکثر آن ها دارای نمایشگر های رنگی هستند.

راه حلی که شرکت های حضور و غیاب برای مجموعه هایی که نمی توانند از اثرانگشت استفاده کنند تعبیه کرد، استفاده از سیستم بیومتریک تشخیص چهره بود.نحوه ی عملکرد دستگاه حضور و غیاب تشخیص چهره به این شکل است که ابتدا چهره ی افراد روی دستگاه از طریق دوربینی که دارد روی حافظه ی آن ذخیره می شود و بعد از آن پرسنل در هنگام ورود و خروج فقط به لنز دوربین دستگاه نگاه کرده و بدون هیچ تماسی حضور آن ها اعلام می شود.این دستگاه امکان حضور و غیاب برای مدیران را بسیار آسوده کرده و جدید ترین تکنولوژی موجود بازار می باشد.

جالب است بدانید که اثرانگشت از همان زمانی که انسان در رحم مادر به سر می برد شکل می گیرند و در ماه سوم حاملگی کامل می شوند. این یکی از عجایب آفرینش و یکی از قدرت های باری تعالی است. هر فردی در طول تمام عمر یک اثر انگشت خاص و منحصر به فرد خواهد داشت حتی در دوقلو های یکسان نیز اثر انگشت متفاوت است. به‌گونه‌ای که امکان شباهت اثر انگشت دو نفر انسان، یک در شصت و چهار میلیارد می‌باشد. اثر انگشت از الگوهایی از کمان ها، حلقه ها و پیج و تاب ها تشکیل می شود. این الگوها در داخلی ترین لایه ی اپیدرم (پوست بیرونی) که «لایه ی سلول های پایه ای» نام دارد شکل می گیرند.

انسان ها از زمان های قدیم تا امروز از خطوط انگشت برای شناسایی اشخاص استفاده می‌کردند. چنان که یک قرارداد بازرگانی در چین پیدا شده است که متعلق به 1200 سال پیش است و پای آن قرارداد را طرفین معامله هم انگشت زده و هم امضا نموده‌اند. شاید در آن زمان در همین حد متوجه کاربرد آن شده باشند اما حالا دیگر کاربردهای اثر انگشت بر کسی پوشیده نیست که یکی از این کاربردها اسکن کردن اثر انگشت روی سنسور دستگاه حضور غیاب است که با توجه به منحصر به فرد بودن اثر انگشت افراد، می‌توان به‌خوبی هویت اشخاص را برای ثبت تردد شناسایی کرد.

یک موضوع جدیدی که محققان به تازگی دریافته اند این است که حتی باکتری هایی که روی پوست قرار دارند را می توان به عنوان تعیین کننده های هویت شخصی به کار برد. زیرا باکتری هایی که روی پوست و به طور ویژه روی سطح دست شما زندگی می کنند خاص و منحصر به فرد هستند، حتی در میان دوقلوهای یکسان. این باکتری ها روی اشیائی که به آن ها دست می زنیم باقی می مانند.در واقع این طور می شود بیان کرد که از این باکتری ها می توان به عنوان نوعی اثر انگشت استفاده کرد که تا چند وقت بدون تغییر باقی می مانند

در این بخش با قسمت دوم موضوع علم بیومتریک از وبسایت حضور و غیاب فراتکنو در خدمت شما هستیم. بیشتر ما انسان ها برای ورود به خانه یا استفاده از ماشین و موتور سیکلت از کلید استفاده می کنیم و معمولا این اضطراب با ما بوده که کلید خود را گم کنیم یا مثلا نگرانی این را داریم که پسورد سیستم خود را فراموش کنیم. این مسئله و مشکلات امنیتی این روش‌ها باعث شده در مکان هایی که نیازمند امنیت بالا هستند، از سیستم های بیومتریکی استفاده کینم. بیومتریک علم شناسایی افراد از طریق مشخصات انسانی اوست که شامل اثر انگشت،کف دست ،صورت، امضاء، دست خط ،اسکن عنبیه و شبکیه، صدا و غیره است. در علم بیومتریک اعضایی از بدن مورد توجه قرارگرفته که استفاده از آن‌ها راحت تر و کم ضررتر باشد. هر کدام از روش های مورد استفاده دارای نقاط ضعف و قدرتی هستند که با ترکیب آن‌ها با دیگر روش های امنیتی می‌توان ضعف های موجود را از بین برد.

ویژگی های بیومتریک انسان ها با 9 پارامتر مورد ارزیابی قرار می‌گیرد که عبارتند از:

1- مقبولیت، میزان پذیرش تکنولوژی

2- قابلیت ارزیابی، سهولت استفاده برای ارزیابی نمونه ‌‌های متفاوت.

3- دوام، معیاری برای آن که سنجش شود یک ویژگی چه مدت عمر می‌کند.

4- یکتایی، چه تعداد نمونه متفاوت را می‌توان تفکیک کرد.

5-کارآیی، دقت، سرعت و پایداری روش مورد استفاده.

6- عمومیت، هر شخص دارای آن ویژگی باشد.

7-جایگزین، سهولت در استفاده از جایگزین

8- تصدیق هویت، در تصدیق هویت مشخصه یک فرد به پایگاه اطلاعات ارسال می ‌شود و هدف بررسی آن به منظور تصدیق هویت آن فرد می‌ باشد که پاسخ سیستم الزاماً مثبت و یا منفی است.

9- تشخیص هویت، در سیستم ‌‌های تشخیص هویت مشخصه بیومتریک فرد به سیستم ارائه می‌شود و سیستم با جستجوی پایگاه اطلاعات مشخصات فرد را در صورت موجود بودن استخراج می‌کند.

عموماً در سیستم ‌های بیومتریک از دو نوع ویژگی مختلف افراد جهت شناسایی استفاده می ‌شود که در ادامه به دسته بندی انواع این پارامتر ها می پردازیم.

پارامتر‌های فیزیولوژیکی

این ویژگی‌ها از زمان تولد انسان و گاهی هم قبل از تولد انسان شروع به شکل گیری می کنند و تا آخر عمر در بدن انسان ثابت و غیرقابل تغییر هستند. این پارامتر‌های فیزیولوژیکی شامل (چشم – اثر انگشت – چهره نگاری – دست – رگ ها – گوش – لب ها – شکل ظاهری پوست – طیف الکترو مغناطیسی پوست – ناخن ) هستند.

پارامتر‌های رفتاری

این ویژگی‌ها در حقیقت خصوصیات ناشی از رفتار‌های انسان هاست نظیر راه رفتن انسان که گاهی با نگاه کردن آن از پشت سر می‌توان تشخیص داد که وی کدام یک از دوستانتان است. این پارامتر‌های رفتاری شامل (امضا نگاری – نحوه تایپ کردن – دست‌خط – صوت نگاری – نحوه راه رفتن  و …) هستند.

یکی دیگر از پارامتر هایی که در هریک از انسان ها به صورت اختصاصی وجود دارد بیومتریک‌ های شیمیایی افراد می باشد و نحوه ی عملکرد آن به این شکل است که الگوی حرارتی تابش شده از صورت فرد، دست‌ها و یا حتی رگ‌ های فرد را به کمک یک دوربین مادون قرمز ضبط و سپس پردازش مناسب را انجام می‌دهند. اگر بخواهیم موضوع بیومتریک را ادامه دهیم می توان هر یک ویزگی های ذکر شده در پارامتر های فیزیولوژیکی و رفتاری را به طور دقیق تر و نحوه ی عملکرد آن ها را شرح داد.

امیدواریم این مقاله که از ویسایت حضور غیاب فراتکنو ارائه شد برای شما عزیزان مفید واقع گردد.

منبع : دستگاه حضور و غیاب فراتکنو

علم بیومتریک (قسمت اول)

در دنیای امروز با توجه به پیشرفت چشمگیر علم و تکنولوژی، سیستم های جدید پشت سر هم در حال ظهورند که هر کدام به نوبه خود بر زندگی انسان ها تاثیر گذاشته اند. از جمله این پدیده‌ها می‌توان فناوری بیومتریک را نام برد .این فناوری که در واقع روش‌های تعیین یا تأیید هویت افراد به صورت خودکار، طبق شناسه‌‌های منحصر به فرد فیزیولوژیکی یا رفتاری است. سیستم بیومتریک در سال‌های دورتر به عنوان یک موضوع تخیلی در فیلم‌‌های سینمایی نمود داشته است. بعد از آن که این فناوری به واقعیت پیوست فقط در تعدادی کمی از مراکز حساس که نیازمند به ضریب امنیتی بالایی بوده‌اند نیز بکار گرفته شد. شناسایی افراد برای کنترل دسترسی آن‌ها به منابع امنیتی همواره این نیاز را در بشر ایجاد کرد تا با اختراع این فناوری روبرو شوند.این احساس نیاز که همچنان ادامه دارد باعث شده تا انسان ها در جهت بهبود روش های موجود و ابداع روش های بهتر قدم بردارند. در عصر ما روی اتوماسیون روش های سنتی و بهبود آن‌ها با استفاده از توان پردازشی بسیار بالا و نسبتاً ارزان سیستم های کامپیوتری تمرکز شده است.

بیومتریک

بیومتریک در حدی در این سال ها گسترش پیدا کرده که موجب افزایش یک روند رقابت جهانی شده است و این امر باعث شده که در کمتر از پنج سال هزینه برخی سامانه‌‌های بیومتریک که فقط در مراکز حساس استفاده می شد از چند صد هزار دلار به چند هزار دلار یا کمتر برسد و تا حدی گسترش پیدا کرد تا کلیه کاربران بالقوه فناوری بیومتریک نه تنها در حد سازمان‌های بزرگی همچون وزارتخانه ها، بانک ها و دانشگاه ها بلکه حتی در حد سازمان‌های کوچک، مدارس و حتی پمپ بنزین ها و سوپر مارکت ها به این سیستم گرایش پیدا کنند. از جمله مثال ساده برای این سیستم ها می توان به دستگاه حضور و غیاب اشاره کرد که با استفاده از تشخیص چهره افراد تردد کارمندان را راحت تر و امنیت دقت تردد کارمندان را برای مدیران آسان ترکرده است.

تاریخچه ی علم بیومتریک

یکی از روش های بیومتریک شناسایی اثر انگشت می باشد. شناسایی اثر انگشت افتخار چینی هاست. در دهه های 60 و 70 با ساخت دستگاه های تشخیص اثر انگشت برای مقاصد قانونی و قضایی- حقوقی پیشرفت هایی دراین زمینه مقاصد حاصل شد. اواخر دهه 60 پلیس ایالات متحده (FBI) شروع به استفاده از دستگاه های خودکار تشخیص اثر انگشت کرد. اواسط دهه 70 FBI تعدادی از این دستگاه را در نقاط مختلف آمریکا نصب کرد. امروزه دستگاه های تشخیص اثر انگشت درادارات پلیس سراسر دنیا و یا دستگاه حضور غیاب انگشتی در اکثر سازمان ها و شرکت ها مورد استفاده قرار گرفته است. روش های Biometrics موضوع تحقیقات وسیعی در برخی دانشگاه ها و موسسات علمی خاصی است. Caltechو MIT به عنوان رهبر مطالعات Biometrics و شاخه های مربوط در شناسایی الگو و هوش مصنوعی به حساب می‌آیند. اولین سیستم تشخیص شبکیه چشم در دهه 80 معرفی شد.

کار دکتر جان دافمن

کار دکتر جان دافمن در دانشگاه کمبریج در تشخیص و بررسی عنبیه اولین تلاش در نوع خود بشمار می‌رود. علم Biometric نه تنها در مورد تجارت الکترونیک بلکه در موارد بسیار دیگری نیز کاربرد دارد. به عنوان مثال در آزمایشگا‌ه های مهم و حساس یا ورودی ها ساختمان هایی که در مورد ورود و خروج از آن‌ها حساسیم یا می‌توانیم از قفل هایی که روی آن‌ها صفحه کلید نصب شده استفاده کنیم و به افراد مورد نظر اسم رمز عبور بدهیم تا هنگام ورود از آن استفاده کرده داخل شوند ولی این روش نیز زیاد قابل اعتماد نیست با لو رفتن کلمه عبور دیگر این کار به درد نخواهد خورد. ولی زمانی که از اثر انگشت یا کف دست یا چشم ها یا…برای شناسایی و اجازه ورود استفاده شود دیگر موضوع لو رفتن کلمه عبور را نخواهیم داشت. در تمام مواردی که قسمت دوم همین مقاله ذکر خواهد شد ابتدا با استفاده از وسایل مخصوص آن روش معمولاً تا 3 بار الگوی اولیه گرفته می‌شود و بعد از بدست آوردن بهترین الگو، ذخیره می‌شود و موقع شناسایی با این الگو مقایسه انجام می‌گیرد.امیدواریم که قسمت اول مقاله علم بیومتریک برای شما مفید بوده باشد.

سیستم بیومتریک چیست؟

این زمینه از بیومتریک، در مطالعه ویژگی‌های بیولوژی شخص، دخیل است. خصوصیات بیولوژیکی خاصی از  یک انسان می‌تواند، برای تایید هویت فرض شده از یک فرد مورد استفاده قرار گیرد که این ویژگی به قدری جا افتاده است که در دستگاه حضور و غیاب ارزان هم مورد استفاده قرار گرفته است. سیستم‌های بیومتریک، از لحاظ افزایش اهمیت داشتن تامین امنیت برای سازمان‌ها و افراد، محبوبیت به دست‌می‌آورند. سیستم‌های بیومتریک به عنوان ابزارهایی برای تایید یا رد امکان دسترسی فرد به کامپیوتر یا اطلاعات خاص درج شده بر روی کامپیوتر، مورد استفاده قرار می‌گیرند. سیستم‌های بیومتریک نیز برای محدود کردن دسترسی به داخل ساختمان‌های دارای امنیت بالا، یا اتاق‌ها بکاربرده می‌شوند، و برای تشخیص قطعی فرد مظنون توسط مجریان قانون[1] استفاده شده است.

اثر انگشت

برخی از کامپیوترها مجهز به دستگاهی هستند که نوک انگشت یک شخص را برای تعیین هویت فرد، اسکن می‌کند. هر فرد دارای یک الگوی منحصر به فرد برای اثرانگشتان خود می‌باشد . اسکنرهای اثر انگشت، برآمدگی‌ها و فرورفتگی‌ها، یا الگوی منحصر به فرد از خطوط که باعث می‌شود تا اثر انگشت فرد ایجاد شود، را ثبت می‌کنند. بعضی از اسکنرهای بیومتریک اثرانگشت، پدهای[2] کوچکی هستند، که کاربر آنرا بر روی یک یا چند نقطه از انگشتان به منظور اسکن شدن، قرار می‌دهد. برخی از لب‌تاپ‌ها دارای یک شکاف کوچک بر روی بدنه، واقع در نزدیکی صفحه کلید هستند. کاربر با انگشت خود در میان این شکاف ضربه می‌زند، که این امر باعث می‌شود نوک انگشتان فرد اسکن شود.

اسکن چشم

دستگاه‌های بیومتریک چشم، مشابه خواننده بیومتریک اثر انگشت ،چشم فرد را برای تعیین هویتش اسکن می‌کند. دو نوع مختلف از اسکنرهای چشم وجود دارد. نوع اول شبکیه چشم فرد را اسکن می‌کند و الگوهای عروق خونی در داخل شبکیه را آنالیز می‌کند. نوع دوم رنگ و ویژگی‌های الگوی قرنیه چشم را اسکن و آنالیز می‌کند.

تشخیص چهره

برخی از سیستم‌های امنیتی بیومتریک با استفاده از نرم‌افزارهای تشخیص چهره انسان و دوربین‌های فیلم‌برداری دیجیتال، هویت فرد را تایید می‌کنند. یک فرد که علاقمند به، دسترسی سیستم کامپیوتر می‌باشد می‌تواند صورت خود را از طریق دوربین کامپیوتر اسکن کند. پس از آن که نرم افزار در کامپیوتر قرار گرفت، ویژگی‌های مختلف صورت، مانند چشم‌ها، بینی، و دهان و همچنین شکل چنین ویژگی‌هایی، تجزیه و تحلیل می‌شود. نرم افزار تشخیص چهره نیز توسط برخی از دولت‌ها که به دنبال تروریست‌های[3] مظنون هستند، بکار گرفته شده است. دوربین‌های فیلمبرداری قرار داده شده در مکان‌های عمومی، جریان داده‌ها را به کامپیوتر برمی‌گرداند، که چهره هر شخص را آنالیز کرده و با چهره‌های تروریست‌های مظنون مقایسه می‌کند.

صدا

کامپیوترها مجهز به میکروفون و نرم‌افزار تشخیص صدا هستند، که قادر است هویت فرد را بر اساس صدای فرد تایید کند. نرم‌افزار تشخیص صدا، ویژگی‌های صوتی فرد، مانند لحن یا فرکانس امواج صدای[4] فرد را اندازه‌گیری می‌کند. مانند اثرانگشت، ویژگی‌های صدای فرد برای هر شخص خاصی منحصر به فرد است.

کارت‌های هوشمند

برخی سیستم‌های امنیتی بیومتریک مستلزم استفاده از کارت هوشمند[5] هستند. کارت هوشمند، کارتی است که در داخل کارت‌خوان درج شده است. فرد برای دسترسی به سیستم کامپیوتر یا اطلاعات خاص بر روی کامپیوتر که همچنان باید برای اسکن از یک بخش از بدن خود به دست آورده شود، و همچنین کارت هوشمند، تلاش می‌کند. کارت هوشمند شامل اطلاعاتی در مورد شخص خواهد بود، یا کاری که فرد قبلا بر روی یک کامپیوتر انجام داده را ذخیره می‌کند.

[1] Law enforcement

[2] Pads

[3] Terrorists

[4] voice waves

[5] smart card